Warsztaty teatralne skierowane będą do uczniów z klas 7 i 8. Celem projektu będzie wystawienie przedstawienia połączonego z zabawami integracyjnymi dla uczniów z oddziałów przedszkolnych i klas 1-3 oraz klas integracyjnych i specjalnych. W trakcie zajęć uczniowie poznają zawody związane z pracą w teatrze takie jak reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, choreograf, scenarzysta, operator światła, sufler, garderobiana, rekwizytor, inspicjent, ale nie tylko związane z pracą w teatrze. Rozszerzymy nasze działania o poznanie różnych zawodów tj. prezenter, grafik komputerowy, specjalista od mediów społecznościowych, kamerzysta, montażysta, krawcowa, artysta malarz, realizator dźwięku, kasjerka, terapeuta, nauczyciel, animator kultury, handlowiec, specjalista od promocji,  zarządzania i marketingu, nauczyciel bibliotekarz, dziennikarz, prezenter, piosenkarz, fryzjer, kosmetyczka,  itd.

Warsztaty będą się odbywały na zajęciach z doradztwa zawodowego oraz na lekcjach wychowawczych. Rozdzielimy zadania. Zaprojektujemy plakaty i inne materiały promujące spektakl. Wykonamy scenografię do przedstawienia, zaprojektujemy kostiumy. Wymyślimy zabawy integracyjne. Zaprosimy uczniów z oddziałów przedszkolnych, 1-3 i klas specjalnych. Rozdamy upominki dla publiczności.

Pomysł realizowany będzie w czytelni Szkoły Podstawowej nr 4 w Swarzędzu.  
(październik - próby, listopad - próby i działalność promocyjna, początek grudnia - występ dla publiczności);

W przypadku nauki zdalnej próby do przedstawienia i sprawy organizacyjne będą odbywały się przy użyciu aplikacji GOOGLE MEET. Jeżeli nauczanie zdalne przeciągnie się na kilka miesięcy to aktorzy nagrają w domu poszczególne fragmenty  i zmontujemy materiał z tego przedstawienia. Powstanie film, który prześlemy nauczycielom i publiczności z młodszych klas.

Przygotowanie scenariusza na podstawie książki. Nauczenie się roli. Zaprojektowanie ogłoszenia, zaproszenia, biletów do spektaklu. Przygotowanie scenografii (scena, rekwizyty). Uczniowie będą odpowiedzialni  za charakteryzację aktorów (wykonanie makijażu, pomalowanie paznokci, zrobienie ciekawej fryzury). Zaprojektowanie  kostiumów (stylizacja czyli wykorzystanie gotowych ubrań, drobne przeróbki krawieckie czyli przerobienie starych ubrań, podszywanie elementów do ubrań itd.). Uczniowie nabędą szereg bardzo ważnych umiejętności tj.: współpraca, komunikatywność, sztuka autoprezentacji, rozwój kreatywności, umiejętność organizacji pracy, rozwój zdolności manualnych, wyższe kompetencje z zakresu IT itd.

Wygrana pomogłaby nam w realizacji naszego projektu. Zakupienie materiałów plastycznych (np. farby, papier, klej, szary papier, tektura falista itd.), dekoracyjnych do wykonania rekwizytów (np. wstążki, balony, pompony, kostiumów, które czasami trudno wykonać samodzielnie lub uszyć, drobne upominki do publiczności (np. lizaki, cukierki);

Nasz projekt jest wyjątkowy, ponieważ skierowany jest do uczniów z klas 7 i 8 w bardzo ważnym momencie ich życia. Nasza młodzież stoi u progu wejścia w dorosłość. Klasa 8 jest bardzo ważna, ponieważ muszą podejmować bardzo ważne decyzje dotyczące swojej przyszłości edukacyjno-zawodowej i wyboru zawodu. Doświadczenie praktyczne wyniesione z udziału w takich warsztatach teatralnych pomoże im w podjęciu tej ważnej decyzji. Wzmocni również ich poczucie wartości, rozwinie sztukę autoprezentacji. A zdobyte przez nich kompetencje będą mogli w przyszłości wykorzystać na rynku pracy.

Projekt "Warsztaty teatralne najlepszym sposobem przygotowania uczniów do wejścia na rynek pracy” pozwolił nam na przeprowadzenie warsztatów, których celem było rozwinięcie u uczniów klas 7 i 8 kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy oraz poznanie różnych zawodów. Szczególnie kompetencji miękkich, które są bardzo ważne w dorosłym życiu. 

Realizację projektu rozpoczęliśmy od promocji konkursu „Projektanci edukacji” wśród uczniów klas 7 i 8. Uczniowie na zajęciach z doradztwa zawodowego dowiedzieli się o pomyśle koordynatora na realizację projektu w SP4 w Swarzędzu oraz o drugim etapie konkursu organizowanego przez „Nową Erę”. Zostali poinformowani na czym polega projekt, jakie są jego cele i jakie efekty chcemy osiągnąć. Po wypełnieniu wszystkich niezbędnych formalności tj. kontrakt, zgody rodziców na udostępnianie wizerunku, przetwarzanie danych oraz na udział w konsultacjach w szkole i zastosowaniu zasad bezpieczeństwa w szkole w związku z coronavirusem uczniowie przystąpili do realizacji projektu. Do projektu przystąpiło siedem grup teatralnych, w tym dwie klasy integracyjne (7a, 8a) i jedna klasa specjalna (8d). W trakcie zajęć uczniowie dowiedzieli się jakie są formy teatralne dla dzieci tj. teatr pacynkowy, kamishibai, kukiełkowy, marionetek,  cieni, teatr żywy i pantomina. Nauczyciel  zaprezentował kilka przykładów takich form teatralnych w postaci materiałów edukacyjnych i filmików dostępnych w Internecie. Pierwszym zadaniem grupy było podjęcie decyzji, która forma teatralna najbardziej im odpowiada. Kolejnym krokiem było wyjaśnienie młodzieży jakie zawody funkcjonują w teatrze, filmie i telewizji oraz jakie zawody wspierają proces realizacji spektaklu, programu lub filmu. Uczniowie poznali bardzo dużo zawodów tj. reżyser, aktor, aktor-animator scenograf, pisarz, dramaturg, charakteryzator, choreograf, sufler, tancerz, piosenkarz, prezenter, dziennikarz, bloger, youtuber, fotograf, kamerzysta, lektor dubbingowy, artysta malarz, ilustrator, grafik, informatyk, montażysta, operator świateł i dźwięku, animator, terapeuta, biblioterapeuta, księgowy, inspicjent, kasjer itd.

Po zapoznaniu się z zawodami, uczniowie musieli dokonać wyboru jaką funkcję (zawód) będą pełnić w trakcie realizacji projektu. Wybrali również lidera projektu, który był łącznikiem między grupą teatralną, a koordynatorami projektu (nauczycielami). W tym celu otrzymali tabelę z podziałem obowiązków, wyjaśnieniem jaki jest zakres obowiązków związany z danym zawodem. Po dokonaniu tego wyboru skupili się na wybraniu literatury na podstawie, której napiszą scenariusze do spektakli. Po warsztatach z biblioterapii prowadzonych przez nauczyciela bibliotekarza uczniowie podjęli decyzję, że będzie to ulubiona obecnie seria książek dla dzieci pt. „Basia”. Główna bohaterka Basia jest dziewczynką, która mieszka w Polsce i przyjaźni się z rówieśnikami. Nie jest idealnie grzeczna – ale nie sposób jej nie lubić. Gdy znajduje się w trudnych sytuacjach to próbuje sobie z nimi poradzić. Odkrywa również, że ważne pytania mają często proste odpowiedzi. Seria o Basi przede wszystkim uczy szacunku i tolerancji do innych ludzi. Pomaga rozwiązywać problemy i tłumaczy w jaki sposób dzieci i młodzież mogą poradzić sobie w czasie choroby, jak walczyć z uzależnieniami od telefonu, tabletu, słodyczy oraz telewizji. Wyjaśnia również, że w życiu nie zawsze jest tak jakbyśmy tego chcieli i dzieci muszą umieć sobie z tym poradzić. Młodzież otrzymała do przeczytania książki pt. „Basia i tablet”, „Basia i telefon”, „Basia i telewizja”, „Basia i słodycze”, „Basia i chorowanie” oraz  „Basia i upał w ZOO”. Na podstawie tej serii uczniowie, którzy zgłosili, że wcielą się w rolę dramaturga mieli za zadanie napisać scenariusz do przedstawienia. W tym celu nauczyciel polonista przeprowadził z grupą pisarzy warsztat z scenopisarstwa, w których przypomniał co to są didaskalia, tekst główny, obsada, rekwizyty, scenografia, kieszeń, budka suflera itd. W trakcie warsztatu w jednej z grup narodził się pomysł napisania autorskiego scenariusza o Basi, która zachorowała na coronavirusa. Młodzież coraz częściej słyszała w mediach informacje o tym, że po kilku miesiącach zdalnego nauczania dzieci i młodzież mają problemy psychiczne tj. przygnębienie, depresje, brak motywacji do nauki i inne problemy wychowawcze. Była to świetna okazja dla uczniów o zdolnościach lingwistycznych, kreatywnych i pomysłowych. Uczennice z klasy ósmej uznały napisanie scenariusza za bardzo dobre przygotowanie przed egzaminem ósmoklasisty. Uczennice starannie przygotowały się do napisania scenariusza na temat coronavirusa. W tym celu zgromadziły liczne materiały medyczne związane z objawami coronavirusa i sposobami leczenia, musiały lepiej poznać Basię i jej rodzinę. W związku z tym przeczytały kilka książek o Basi, zapoznały się również z opiniami psychologów i pedagogów na temat skutków ubocznych zbyt długiego siedzenia przed komputerem. Postanowiły napisać taki scenariusz, który pomoże dzieciom w zmaganiu się z chorobą i zmotywuje niektórych uczniów do zaangażowania się na lekcjach w trakcie zdalnego nauczania.

I tak po kilku konsultacjach z polonistą powstał scenariusz do spektaklu „Basia i coronavirus”, który przedstawia historię dziewczynki, która zachorowała na coronavirusa. Opowieść o Basi, która kilka dni zmagała się w szpitalu z coronavirusem, o tym że poznała tam bardzo miłych lekarzy i pielęgniarki, nawiązała również szpitalną przyjaźń. Jest tam również wątek brata Basi-Janka, który w czasie pandemii coronavirusa ma zdalne nauczanie, ale niestety okazało się, że chłopiec nie słucha nauczycieli, wyłącza kamerę i nie odrabia zadań. Po rozmowie rodziców z dyrektorem szkoły Janek obiecuje poprawę. W rozwiązaniu tej trudnej dla całej rodziny Basi sytuacji wspiera ich psycholog szkolny. Dzięki temu cała historia kończy się dobrze. Basia wyzdrowieje, a Janek zacznie się dobrze uczyć i szybko poprawi oceny.

Koordynatorzy projektu postanowili dobrze przygotować młodzież do realizacji projektów, w związku z tym zorganizowano warsztaty teatralne o różnej tematyce. Na warsztaty zaproszono osoby, które są specjalistami w danej dziedzinie. 

Uczniowie uczestniczyli w warsztatach dziennikarskich, rysunku i  malarstwa, scenopisarstwa, charakteryzacji, ruchu scenicznego, emisji głosu,  prawidłowej dykcji, fotografii, filmowania, montażu filmu, grafiki, dubbingu biblioterapii, terapii, choreografii, stylizacji, charakteryzacji, ruchu scenicznego (dramy), animacji, informatyki i grafiki. Powstało 7 grup teatralnych. Każda grupa wymyśliła nazwę dla swojego teatru, wykonała materiały promocyjne, scenografię, rekwizyty do spektaklu. Uczniowie korzystając z literatury dziecięcej napisali scenariusze do przedstawień.

Dzięki temu uczniowie poznali kolejne zawody tj:  logopeda, neurologopeda, lektor, terapeuta, biblioterapeuta, fryzjer, kosmetyczka, stylistka, krawcowa, projektant mody, stolarz, florysta, lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny, dietetyk. 

Efektem końcowym projektu było nagranie filmów z przedstawień dla oddziałów przedszkolnych, klas 1-3, klas specjalnych. 

Oczywiście, że pojawiły się problemy z w trakcie realizacji projektu. Natomiast uważamy, że założeniem naszego projektu było przygotowanie uczniów do  radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, które bez wątpienia napotkają na drodze edukacyjno- zawodowej. Trudności jakie napotkaliśmy to dwie kwarantanny nałożone na nauczyciela koordynującego cały projekt, nieobecność niektórych uczniów na warsztatach w związku z kwarantanną. Ograniczenia i zasady sanitarne (konieczność noszenia maseczek, dystans, dezynfekcja) związane z liczbą uczestników na tzw. konsultacjach w szkole oraz lock down w całym kraju. 

Rozwiązanie problemów

Po pierwsze mniejsze grupy projektowe, wybór lidera co bardzo ułatwiło organizację i komunikację pomiędzy uczestnikami projektu. W trakcie nieobecności nauczyciela w szkole warsztaty odbywały się zdalnie z wykorzystaniem aplikacji GOOGLE MEET, warsztaty w formie konsultacji w szkole prowadził w tym czasie inny nauczyciel koordynujący projekt. Z wymaganiami sanepidu poradziliśmy sobie przygotowując wszystkie niezbędne zabezpieczenia takie jak maseczki, rękawiczki, dezynfekcja, małe grupy, deklaracja udziału na zajęciach uczniów zdrowych. Zrezygnowaliśmy z zabaw integracyjnych, degustacji, zabaw tanecznych w związku z tym, że trudno byłoby zachować dystans społeczny. 

Efektem udziału uczniów w warsztatach teatralnych było bardzo dobre przygotowanie aktorów i aktorów-animatorów do odegrania swojej roli, wyraźnego wygłaszania swoich kwestii, odpowiedniego prowadzenia narracji, właściwej interpretacji tekstu, modulowania głosu. 

Warsztaty z rysunku i malarstwa szczególnie przydały się grupie, która wystawiała przedstawienie w formie teatru kamishibai (ilustracji) oraz tam gdzie trzeba było wykonać dostosowaną do treści spektaklu scenografię (np. drzewa, budynki, potrawy, sprzęt AGD i RTV itd.) 

Powstały również materiały marketingowe promujące poszczególne przedstawienia tj. plakat, bilet, prezentacja, film, program, strona www,  piękne artystyczne zdjęcia z przedstawień.

Oprócz przedstawień udało nam się również nakręcić programy telewizyjne tj. program kulinarny promujący zdrowy styl życia wśród uczniów i pracowników szkoły, wywiad o dyskryminacji, z Rzecznikiem Praw Dziecka, scenki rodzajowe m.in. o złym zachowaniu oraz wywiad z członkami grup teatralnych podsumowujący cały projekt.

Realizacja projektu pozwoliła również na rozwinięcie u uczniów inteligencji językowo-lingwistycznej (napisanie: scenariusza, przemówienia, wywiadu, quizu, dialogu, bloga, prowadzenie korespondencji elektronicznej z koordynatorem projektu i grupą teatralną), matematyczno-logicznej (obliczenie liczby publiczności biorąc pod uwagę pomieszczenie i warunki sanitarne w związku z covidem, obliczenie wydatków związanych z realizacją danego projektu, obliczenie kosztów wystawienia spektaklu, koszty zatrudnienia, koszty utrzymania obiektu, koszty wykonania w scenografii praca w programie excel), wizualno-przestrzennej (wykonanie scenografii, dekoracji, rekwizytów, materiałów promocyjnych, ilustracji), muzyczne (dostosowanie odpowiednich dźwięków, wykonanie piosenki), kinestetyczna (zaplanowanie zabaw ruchowych, plastycznych i tanecznych dla dzieci), intrapersonalna (praca w grupie teatralnej, umiejętności współpracy, mediacji, kompromisu i dialogu zwłaszcza w sytuacjach trudnych) interpersonalna (nawiązanie dobrych relacji z publicznością tzn. z przedszkolakami, dziećmi i młodzieżą z klas integracyjnych i specjalnych, łatwość nawiązywania kontaktów, walka ze stresem, tremą oraz sztuka autoprezentacji), przyrodnicza (powtórzenie zagadnień związanych z porami roku, zmianami w przyrodzie, chorobami, uzależnieniami, dietą, walką ze stresem, leczeniem depresji itd.).

Realizacja projektu w klasach 7 i 8 przybliżyła młodzieży również cele i misję wolontariatu. Nauczyła młodzież wrażliwości, empatii i odpowiedniej reakcji na słabszych, odrzuconych, niepełnosprawnych, uzależnionych. Wskazała wartości jakimi powinni się kierować w swoim życiu. Udział w projekcie nauczył uczniów, a w przyszłości przyszłych pracowników: odpowiedzialności,  umiejętność organizacji pracy, rozwinęli zdolności manualne, nabyli wyższe kompetencje z zakresu IT,  koordynowania pracy zespołu (liderzy), współpracy w zespole (uczestnicy) i stopniowego dążenia do wyznaczonego celu, ale również elastyczności, kreatywności, myślenia krytycznego, formułowania wniosków i podejmowania decyzji (planowanie, ewaluacja) oraz przedsiębiorczości, sposobów rozwiązywania problemów i sztuki improwizacji. Projekt zmobilizował młodzież do rozwijania swoich mocnych stron i walki ze słabymi (tj. reakcja na stres, spóźnianie się, kłamstwa, brak motywacji, nieodpowiedzialność, chęć dominacji itd.). Podniosła się u nich wiara we własne siły i możliwości. Dostrzegli również jakie korzyści przynosi współpraca i wymiana doświadczeń. Uzmysłowili sobie również dlaczego uczą się tylu różnych przedmiotów i jak wiedza i umiejętności zdobyte na lekcjach mogą wykorzystać w przyszłej pracy zawodowej. Oczywiście młodzież poszerzyła także swoje horyzonty dotyczące znajomości i odbioru sztuki teatralnej i filmowej. Projekt rozwinął u nich pasje, zainteresowania. Pokazał w jaki sposób można ciekawie spędzać czas wolny, pomógł w podjęciu decyzji o wyborze szkoły ponadpodstawowej. Warsztaty teatralne dotyczyły różnych tematów i dlatego uczniowie dowiedzieli się z jakimi problemami społecznymi boryka się współczesny świat.

Realizacja takiego projektu w tych trudnych czasach miała przede wszystkim pozytywne oddziaływanie terapeutyczne i integracyjne. Terapeutyczne, ponieważ uczniowie po kilku miesiącach zdalnego nauczenia w domu mieli okazję przyjść do szkoły na tzw. konsultacje i mogli spotkać się z niektórymi kolegami i koleżankami. W ten sposób mogli wspólnie zrobić coś innego, ciekawego i wartościowego. W realizacji terapeutycznych funkcji projektu wykorzystano metody dramy, arteterapii biblioterapii, terapii ręki. 

Działanie integracyjne, ponieważ w realizację projektu zaangażowało się bardzo wiele osób tj. dyrekcja, nauczyciele, pedagodzy, psycholog, terapeuci, pracownicy administracyjni i techniczni, rodzice. Projekt zintegrował również poziomy nauczania w szkole, ponieważ starsi uczniowie zrobili coś dla młodszych i w trudnej sytuacji życiowej.

 W dobie pandemii kiedy kina i teatry są zamknięte, gdy brakuje szeroko pojętych działań kulturalnych, nagranie wartościowych spektakli teatralnych dla dzieci było bardzo bezpieczną i korzystną formą promocji wartości i kultury w środowisku lokalnym. 

Projekt wsparły i zapoznały się z efektami pracy uczniów klas siódmych i ósmych władze lokalne, instytucje oświatowe, stowarzyszenia i fundacje. 

Prace nad tym projektem dały również nadzieję, że nawet w takich trudnych czasach można zrobić dla innych coś dobrego. Oczywiście pokazał, że są jeszcze nauczyciele i uczniowie, którym chce się realizować  ciekawe i ambitne projekty. 

Nagranie przedstawień mówiących o projektach edukacyjnych, uzależnieniach, dyskryminacji, chorobie, relacjach rodzinnych, problemach wychowawczych stał się także bardzo dobrym materiałem edukacyjnym dla nauczycieli do przeprowadzenia lekcji wychowawczych, lekcji języka polskiego w systemie nauczania zdalnego. 

 

Dumni jesteśmy przede wszystkim z tego, że udało nam się zrobić coś dobrego dla wszystkich uczniów, którzy w czasach pandemii siedzą w domach i mają ograniczone możliwości, jeżeli chodzi o wyjście do teatru czy kina.  Oczywiście mamy satysfakcję z napisania autorskiego scenariusza „Basia i coronavirus”. 

Czujemy również ogromną satysfakcje i rozpiera nas duma, że odkryliśmy wśród naszych uczniów prawdziwe talenty aktorskie, logistyczne, organizacyjne, artystyczne itd.. Nagranie programu kulinarnego Emilia jako M...G..., ponieważ była to jedna wielka improwizacja uczniów klasy 7e. W tym dniu był tylko pomysł, ale nie mieli scenariusza i żadnych prób do tego programu. Natomiast program wypadł fantastycznie i wszystkim bardzo się spodobał. 

Szczęśliwi jesteśmy przede wszystkim z tego powodu, że nasz projekt wyrównuje szanse wśród uczniów, ponieważ projektem objęliśmy również klasy integracyjne i specjalne, i odnosimy wrażenie, że z jeszcze większym zaangażowaniem brały udział w tym projekcie.

Odetchnęliśmy również z ulgą, że pomimo pandemii i związanych z tym utrudnień udało nam się zrealizować do końca  i na czas taki ciekawy i wartościowy projekt, którego efekty jeszcze bardzo długo będą wykorzystywane na lekcjach jako materiał dydaktyczny do pogadanek, dyskusji, terapii oraz jako przykład ciekawy przykład dobrze zaprojektowanej edukacji. 

Wydaje nam się, że wybór lidera powinien nastąpić przynajmniej po dwóch spotkaniach organizacyjnych, ponieważ wtedy tak naprawdę koordynator poznaję grupę i predyspozycje uczniów. 

Animowanie marionetek jest mniejszym obciążeniem fizycznym dla aktorów. O wiele trudniej jest aktorom, którzy animują pacynki.

 Natomiast w teatrze marionetek warto przygotować specjalne rekwizyty do przedstawienia, ponieważ marionetka z powodu krzyżaka nie zawsze ma możliwość wejścia w niektóre miejsca i nie jest wstanie również złapać pewnych przedmiotów. 

Zamawiając marionetki przez Internet nauczyciele muszą pamiętać, że rozmiar lalki podany w sklepie dotyczy lalki razem z tzw. krzyżakiem (nasze lalki mają 20 cm, natomiast w  sklepie podana była informacja 35 cm, ponieważ doliczono krzyżak). 

Przed wyborem aktorów i narratora warto przeprowadzić krótki casting. 

Projekt, w którym wykorzystujecie teatr kamishibai wymaga bardzo dużo pracy, ponieważ należy wykonać kilkanaście obrazów w formacie A3, należy również zabezpieczyć ilustrację poprzez laminowanie lub folię samoprzylepną. 

Nauczyciele powinni również dobrze podzielić pracę nad poszczególnymi przedstawieniami. Każda grupa teatralna  powinna mieć swojego nauczyciela koordynującego tylko projekt tej grupy, ponieważ koordynowanie tak ambitnego projektu  w siedmiu klasach wymaga większego zespołu nauczycieli.
Udowodniliśmy, że jest to możliwe natomiast łatwiej będzie podzielić zakres obowiązków na kilku opiekunów.

Na etapie planowania grupy projektowe przygotowały dla dzieci po spektaklu bardzo ciekawe zabawy integracyjne, quizy z nagrodami, zajęcia plastyczne, muzyczne, taneczne, kulinarne, natomiast ze względu na pandemię postanowiliśmy zrezygnować z tych działań, ponieważ trudno byłoby zachować odpowiedni dystans społeczny. 

W związku z lock downem, który wiązał się z zakazem organizowania dużych uroczystości o charakterze kulturalnym oraz nieobecnością uczniów oddziałów przedszkolnych i klas 1-3 w nauczaniu stacjonarnym konieczne było nagranie przedstawień oraz udostępnienie w Internecie. W tym celu przygotowano odpowiednie materiały i działania promocyjne. Na stronie www szkoły umieszczono, artykuły, ogłoszenia i linki oraz wysłano wiadomości do nauczycieli. 

Organizacja tak dużego projektu wymagała trzech koordynatorów, jeden to za mało Realizacja tak ambitnego pomysłu z siedmioma grupami wiązała się z współpracą nauczycieli specjalistów dysponujących dobrą organizacją czasu, zdolnościami logistycznymi i szeroką wiedzą w wielu dziedzinach. 

Do koordynowania wybrano taki zespół ludzi, aby ich wiedza i umiejętności wzajemnie się uzupełniały. 

Pierwszym pomysłodawcą i koordynatorem projektu był kreatywny doradca zawodowy, pedagog specjalny, nauczyciel bibliotekarz, terapeuta ręki. Miłośnik malarstwa, teatru i kina.

Drugim opiekunem był pedagog specjalny. Z zamiłowania znawca przyrody, wspaniały fotograf, filmowiec, grafik, informatyk i muzyk.

Trzecim nauczycielem był młody i ambitny logopeda, terapeuta i  doświadczony uczestnik warsztatów i konkursów teatralnych. 

Dotację wykorzystaliśmy na przedmioty i materiały niezbędne do realizacji projektu. 

W związku z tym zakupiono: 
8 czeskich marionetek, 
komplet 12 pacynek, 
skrzynkę do teatru kamishibai 

oraz materiały plastyczne tj. folia do laminowania, taśma, kleje, krepa, brystol, farby itd.

 

Kilka filmów z warsztatów teatralnych i spektakli: https://www.youtube.com/channel/UCpuJWDymF8MhtTOcaY2AgzA
 

Teatr marionetek "Basia i telefon"                           https://youtu.be/zkKkatzd83A

Teatr kamishibai pt. "Basia i tablet"                              https://youtu.be/4QFWgtuouvk

Teatr marionetek "Titi"             https://youtu.be/VnLwHSKd6xA

Teatr pacynek pt. "Basia i telewizor"                       https://youtu.be/wVAu04rPcDM

Teatr pt. "Basia i coronavirus"                   https://youtu.be/5E4JGYE6FmA

Teatr pacynkowy pt. "Basia i słodycze"                        https://youtu.be/u0w7nxEvygY

Teatr cieni  pt. "Basia i upał w ZOO"                   https://youtu.be/3-WXsc1BHdw

 Projektanci edukacji https://youtu.be/Cr2_WavTJUA

Program kulinarny Emilia Dębowska jako M...G...                     https://youtu.be/NaJLiZt9tlY

Warsztaty filmowe                                                                          https://youtu.be/ZGWbThYyWn0

Wywiad z Rzecznikiem Praw Dziecka                                                          https://youtu.be/eNzs7TDX5S8

Warsztaty teatralne  "Z dykcją na ty"  https://youtu.be/lr6s9JR7vv8

Basia i słodycze (warsztat teatralny)                                           https://youtu.be/T2HOts0lp0E

Titi  z serii: Basia i przyjaciele  (warsztat teatralny)    https://youtu.be/dcOBhIPuf-I)     

Scenka rodzajowa  „Dwie Dorotki w szkole” (warsztat teatralny)        https://youtu.be/aZGMg6WdzAo     
   
Ewaluacja projektu:

Spotkanie z teatrem, czyli mini wywiad z wykonawcami
https://youtu.be/aFdzvLwAYv0             

Wywiad z wychowawcą z klasy 7a
https://youtu.be/bF9q_urv2dY                                                                   

 Promocja projektu na stronie www szkoły
http://www.czworka.edu.pl/biblioteka/realizacjaprojektuwarsztatyteatralnenajlepszymsposobemprzygotowaniauczniadowejscianarynekpracy

Podziękowanie od uczniów z kl. 7a https://docs.google.com/presentation/d/1ZnU3GVdpqOV1675Di2D0IJwVAVPv5j8ZLi7HcpE7Reg/edit#slide=id.gcf76c2a44d_1_0