Realizację naszego projektu rozpoczęliśmy od wyboru i dokonania zakupów niezbędnych materiałów, takich jak tkanina minky, polar, igły, nici, nożyczki, wypełnienie silikonowe, itp. Przygotowaliśmy bazę do wykonania przytulanek EMOJI Zorganizowaliśmy kilkugodzinne warsztaty z seniorami w Domu Pomocy Senior Plus w Policach. Warsztaty prowadzone były przez nauczyciela szycia, opierały się na wykorzystaniu jego umiejętności oraz wiedzy dotyczącej szycia posiadanej przez seniorów. Szycie ręczne wbrew pozorom nie jest takie proste, zwłaszcza kiedy ma się różne niepełnosprawności i ograniczenia. Pomocą przy szyciu służyła koordynatorka Szkolnego Koła Wolontariatu. W czasie warsztatów był też czas na poczęstunek zakupiony przez wolontariuszy.

Potrzebowaliśmy uszyć 40 pluszowych EMOJI. Więc szyliśmy je w każdej „wolnej chwili” w szkole. Pomagali nam też uczniowie ze szkoły branżowej na kierunku krawiec.

Kiedy już wszystkie pluszowe emotki zostały uszyte przygotowaliśmy projekt graficzny w Canva który został umieszczony na bilecikach dołączonych do spakowanych przez nas emotek.

Ostatnim etapem naszego projektu było zawiezienie pluszowych EMOJI małym pacjentom znajdującym się w Szpitalu w Szczecinie na oddziałach dziecięcych: hematologicznym, onkologicznym i pediatrycznym. Ten etap przyniósł nam wiele radości ale towarzyszyły nam też inne emocje, niestety ze względu na specyfikę miejsca mogła w nim uczestniczyć tylko kilkuosobowa grupa wolontariuszy, która w imieniu seniorów i Szkolnego Koła Wolontariatu wręczyła małym pacjentom pluszowe EMOJI.

Największym wyzwaniem było rozłożenie etapów w czasie, tak by zdążyć uszyć potrzebną ilość pluszowych EMOJI.

Dzięki realizacji projektu uczniowie nabyli umiejętności planowania i organizacji. Nauczyli się podstawowych technik szycia, co rozwija precyzję i zręczność manualną, nabyli umiejętności obsługi narzędzi krawieckich, co może być korzystne w codziennym życiu. Tworzyli własne projekty z polaru, rozwijali kreatywność i zdolności projektowe. Wybierali kolory i komponowali elementy wzorów, rozwijali estetyczne podejście do twórczości. Wykonywanie drobnych elementów wymagało koncentracji i cierpliwości, rozwija te umiejętności. Wybór projektu przytulanki,  zakup materiałów, ustalenie czasu potrzebnego na wykonanie rozwijało umiejętności planowania i właściwego zarządzania czasem.

Warsztaty to okazja do pracy w grupie, wymagająca współpracy i komunikacji stwarzając możliwość dzielenia się swoimi umiejętnościami z innymi, rozwijając jednocześnie umiejętności społeczne takie jak empatia, otwartość na drugiego człowieka, gotowość do pomocy.

Budowanie integracji międzypokoleniowej pomiędzy seniorami a młodymi wolontariuszami opartej na empatii i umiejętnościach wzajemnego wspierania się i komunikowania swoich potrzeb i emocji.

Zaprezentowaliśmy się jako grupy (seniorzy, uczniowie z niepełnosprawnościami) udzielające wsparcia innym – równie potrzebującym. 

Starsi ludzie mogą być dla młodych źródłem wiedzy o dawnych czasach, mogą ofiarować namiastkę relacji z dziadkami dla tych, którzy takich relacji nie doświadczają. To też doświadczenie nieprzewidywalności i kruchości życia oraz zachęta do poszukiwania prawdziwych wartości.

Dzięki umieszczaniu na bieżąco na Facebooku informacji, zdjęć z realizacji projektu mogliśmy dzielić się naszymi działaniami, co spotkało się z pozytywnym odbiorem. Pokazaliśmy, że każda osoba, niezależnie od swoich ograniczeń, może wnosić wartość do społeczeństwa. Projekt był zachętą do poszukiwania prawdziwych wartości, naśladowania działań a także osoby spoza projektu zgłaszały chęć pomocy w działaniach organizowanych przez Szkolne Koło Wolontariatu.

Udało nam się w tak krótkim czasie zrealizować wszystkie etapy projektu. Mogliśmy wyjść ze swojej strefy komfortu, przezwyciężyliśmy swoje słabości i ograniczenia zwłaszcza jeśli chodzi już o samo przekazanie przytulanek EMOJI dzieciom w szpitalu.

Warto zwrócić uwagę na to by przy tak dużej grupie wolontariuszy wyznaczać zadania, by nikt nie poczuł się pominięty, by dla każdego było miejsce w projekcie. Lepiej dysponować czasem.

Zmieniliśmy rodzaj materiału z którego wykonane zostały przytulanki EMOJI i zorganizowaliśmy tylko jedne warsztaty z seniorami. Więcej spotkań na których szyliśmy zorganizowaliśmy na miejscu w naszej placówce.

Zakupiliśmy materiały typu minky i polar, nożyczki, nici, pistolet na klej, klej, igły, tasiemki, kordonki, artykuły papiernicze, wypełnienie silikonowe. Także zakupiliśmy poczęstunek na warsztaty z seniorami i materiały dekoracyjne potrzebne do spakowania pluszowych EMOJI.

https://www.canva.com/design/DAGCmKB7hYc/oKcVZ7-9HCYom5EM1Dp5JA/view?utm_content=DAGCmKB7hYc&utm_campaign=designshare&utm_medium=link&utm_source=editor