Brak zainteresowania ze strony uczniów i słaby związek zadań z praktyką życiową

Projekt powinien być przede wszystkim interesujący dla uczestniczących w nim osób. Warto, aby uczniowie mogli współdecydować o tematyce zadań projektowych. Zwiększa to ich zaangażowanie w podejmowane działania. Nieudane projekty to przedsięwzięcia, których temat jest dla uczniów nieciekawy. Odbierają go wtedy jako narzucony. O niepowodzeniu danego projektu może decydować także niewyraźna więź lub brak związku między podejmowanymi zagadnieniami a realnym życiem.

Brak entuzjazmu uczniów

Najkorzystniejsza jest sytuacja, gdy chęć uczestniczenia w projekcie zgłaszają uczniowie zainteresowani danym zagadnieniem. Zdarza się jednak, że nauczyciel musi wskazać osoby, które będą uczestniczyć w przygotowywanych działaniach, gdyż w pracę trzeba również zaangażować uczniów mniej aktywnych. Jeżeli nauczyciel sam wybiera wszystkie osoby, które wezmą udział w przedsięwzięciu, może natrafić na opór. Gdy dodatkowo nie orientuje się wystarczająco dobrze, jakie zainteresowania i uzdolnienia mają uczniowie, zdarza się, że do wykonania zadania wyznaczone zostają nieodpowiednie osoby. Należy też trafnie rozpoznać, którzy uczniowie podchodzą do powierzanych im obowiązków z rzeczywistym zapałem.

Brak wsparcia ze strony dyrekcji lub rady pedagogicznej

Projekt wymaga współdziałania z wieloma osobami, gdyż realizującemu go nauczycielowi trudno jest samodzielnie kierować wszystkimi elementami przedsięwzięcia. Działania projektowe udaje się zakończyć sukcesem, jeżeli przeprowadzane są w środowisku ludzi życzliwych, pomocnych i gotowych do aktywnej współpracy. Ważne jest w związku z tym wsparcie, którego nauczycielowi i uczniom biorącym udział w projekcie udzielają dyrekcja, rada pedagogiczna i rodzice.

Zbyt trudne zadania oraz niejasne instrukcje

Zadania o zbyt wysokim stopniu trudności, których wykonanie zabiera dużo czasu, szybko zniechęcają uczniów. Młodzi ludzie muszą wiedzieć dokładnie, co i w jaki sposób mają zrobić. Powinni otrzymywać proste, przejrzyste instrukcje oraz dowiedzieć się, jakie kryteria decydują o uznaniu danego zadania za dobrze wykonane. Najlepiej jest przekazywać instrukcje na piśmie i cierpliwie odpowiadać na pojawiające się pytania oraz przypominać, jakie czynności, w jaki sposób, a także kiedy należy wykonać.

Brak uznania i zachęty ze strony nauczyciela

Uczniowie realizujący projekt muszą być nagradzani. Należy pamiętać, że nagrodą są nie tylko stopnie, lecz także słowa pochwały czy wyrazy uznania. Młodzi ludzie, pod których adresem są kierowane wyłącznie negatywne uwagi, szybko zniechęcają się do działania.

Nieumiejętne zarządzanie projektem

Efektywna organizacja pracy uczniów wymaga od nauczyciela pełniącego funkcję lidera wielu umiejętności. Jeżeli jest on osobą nieuporządkowaną, niepotrafiącą ogarnąć wszystkich elementów przedsięwzięcia lub – przeciwnie – dąży do ścisłej kontroli nad podejmowanymi działaniami, to uczniowie mogą zniechęcić się do pracy. Wiele więc zależy od indywidualnych umiejętności budowania dobrych relacji z młodymi ludźmi. Życzliwość, cierpliwość, wyrozumiałość wobec błędów, docenianie włożonego wysiłku z pewnością przynoszą więcej pozytywnych skutków niż na przykład wyrażanie dezaprobaty.

Nieznajomość procesów zachodzących w grupie

Większość zadań projektowych uczniowie realizują w zespołach. Praca zespołowa dzieli się na kolejne etapy i przebiega od momentu utworzenia grupy do chwili wykonania zadania i rozwiązania zespołu. Warto zatem poznać mechanizmy psychologiczne rządzące grupami zadaniowymi oraz narzędzia, które ułatwiają liderowi grupy efektywne kierowanie pracą całego zespołu.

Źle opracowany harmonogram

Już na etapie planowania dobrze jest sprawdzić, na przykład poprzez konsultacje, czy przyjęta wizja jest możliwa do zrealizowania. W fazie tej wyznaczamy ramy czasowe – określamy początek i koniec działań, a także szacujemy, ile czasu zajmie wykonanie danego zadania. Należy jednak założyć, że nie wszystkie elementy planu można zrealizować w wyznaczonym terminie. Tworząc projekt szkolny, trzeba wziąć od uwagę, że jest on pracą dodatkową. Na konieczne modyfikacje planu nie należy reagować emocjonalnie. Kiedy nie udaje się wykonać tego, co zaplanowaliśmy, kiedy musimy coś przesunąć w czasie, spokojnie należy rozpocząć działania przewidziane w wariancie zastępczym. Najgorszym rozwiązaniem jest realizowanie źle opracowanego harmonogramu oraz podejmowanie decyzji pod wpływem emocji.